Op weg naar Klagenfurt – de start van het Ironman-avontuur
Hallo allemaal, Elise hier!
Eindelijk is het zover… de reis naar Klagenfurt is begonnen! Na maanden van trainen, plannen, twijfelen en doorzetten, zijn we op 11 juni vertrokken richting Oostenrijk. De koffers waren gevuld met sportmateriaal, spanning en hoop. We vertrokken met een bang hartje, want de voorbereiding verliep allesbehalve vlekkeloos. Maar ondanks alles kiezen we ervoor om ervoor te gaan, met heel ons hart.
Onderweg hielden we een tussenstop in München om even te bekomen van de eerste uren in de auto. Uiteraard liet ik het niet na om mijn benen los te gooien met een ontspannen loopje van 7 kilometer. Daarna genoten we van een heerlijke maaltijd in een Italiaans restaurant (ideale Carbo Loading 😉). Even ontspannen, lachen en toch al wat de wedstrijdsfeer voelen opborrelen.
Op 12 juni kwamen we aan in ons verblijf, hoog in de bergen rond Klagenfurt. Wat een prachtige omgeving. Rustgevend, groots, bijna magisch… het perfecte decor om mentaal tot rust te komen en ons klaar te maken voor de grote dag. Aangezien wij als eersten aankwamen, kregen Viktor en ik de eer om het huisje te verkennen en alles klaar te maken voor de rest van de groep. Bedden opmaken, spullen uitladen en genieten van de stilte van de bergen.
In afwachting van de komst van de anderen heb ik nog twee uurtjes losgereden op de rollen. Niet te intens, gewoon om het lichaam actief te houden na de lange autorit. Het deed deugd.
Toen iedereen gearriveerd was, trokken we samen naar het centrum van Klagenfurt. Het Ironman-dorp is werkelijk indrukwekkend. Overal atleten, banners, muziek en een sfeer die je meteen kippenvel bezorgt. We haalden onze inschrijving op, een symbolisch moment. Alles werd plots zo écht. Geen weg meer terug. Ik sta hier. Wij staan hier. Klaar voor het grote doel.
Nu is het tijd om energie te sparen, rust te nemen en vertrouwen te hebben in het harde werk dat ik geleverd heb. Nog even genieten van deze unieke ervaring voor het echt menens wordt.
Tot snel
Elise
