Het komt allemaal samen – fietstesten en voorbereiding in Klagenfurt

Hey allemaal, Elise hier!

14 juni begon met een grote opluchting. Met de aangepaste fiets, voorzien van een nieuw verzet dat Viktor en Sam de avond ervoor hadden gemonteerd, gingen we opnieuw het eerste deel van het fietsparcours verkennen. Wat een verschil! Dit keer voelde ik de kracht terugkomen in mijn benen. Ik kon de bergen aan. Het vertrouwen groeit en dat geeft een ongelooflijk goed gevoel.

Na het fietsen trokken we naar de Wörthersee, de locatie waar ik zondag mijn zwemgedeelte zal afleggen. Wat een prachtig, idyllisch meer! Het is haast niet te geloven dat zo’n plek bestaat, waar we straks met honderden atleten het beste van onszelf zullen geven. Ik trok mijn wetsuit aan en nam een eerste duik. Het water voelde heerlijk en het gaf me rust. Alles lijkt eindelijk op zijn plek te vallen.

In de namiddag vond de emotionele racebriefing plaats. Wat een inspirerend moment! Twee quotes van de speaker zal ik nooit vergeten:

“If you come the second time to the city, then it is one way… Then you come HOOOOOME!”

“Don’t fuck up your finisher photo because you want to stop your Garmin watch!”

Na de briefing vulden Viktor en ik ‘s avonds samen mijn transitie-zakken: de blauwe zak voor het fietsgedeelte en de rode zak voor de marathon. Alles werd zorgvuldig klaargelegd, inclusief mijn voedingsstrategie (de vierde discipline van de Ironman). Gels, koeken, alles precies verdeeld zoals we dat wekenlang geoefend hadden.

15 juni begon rustig. Een goed stevig ontbijt en al het materiaal inladen. Op naar de transitiezone! Waar we al het materiaal moeten binnenbrengen. Daar moeten we de zakken bij ons nummer hangen en de fiets op de juiste plaats hangen.

Alles staat nu op zijn plaats! Ik ben er klaar voor!

Met die woorden in mijn hoofd ga ik morgen naar de start. Het komt nu écht dichtbij..

Slaapwel lieve lezers, tot snel!

Elise