🌴 Road to Kona – Dag 4, 5 & 6: Warmte, wilskracht & wennen aan het eilandritme

Na een bewogen start van onze reis hebben we de afgelopen dagen eindelijk wat meer ritme gevonden hier in Kona, Hawaï. Het lichaam begint zich stilaan aan te passen aan het tijdsverschil en de tropische omstandigheden, en ook mentaal groeit het besef: het wordt nu echt menens.

Dag 4 – De hitte van Energy Lab

Op het programma stond een duurloop van 21 kilometer in het legendarische Energy Lab.
Wie denkt dat dit zomaar een naam is, vergist zich… hier voel je de warmte letterlijk uit de grond komen. De zon brandt onverbiddelijk, de lucht is zinderend en elke ademhaling voelt zwaarder. Maar wát een ervaring!

We testten meteen ook onze voedingsstrategie, en dat verliep volgens plan. De voorbereiding van de voorbije maanden werpt duidelijk zijn vruchten af. De benen zijn zwaar, maar het gevoel is goed (een teken dat het lichaam reageert zoals het hoort).

Dag 5 – Fietsen door lavavelden & zwemmen in de oceaan

Een dag later stond een duurtraining van 3 uur op de planning, gecombineerd met de verkenning van het fietsparcours.
Vanaf de eerste kilometers reden we door eindeloze lavavelden waar de hitte uit het asfalt lijkt te komen. Zodra we het vliegveld van Kona voorbij waren, begon de uitdaging pas echt: lange rechte stukken, stevige oceaanwind en als dessert wat pittig klimwerk richting het dorp Hawi, het keerpunt van het parcours.

Een paar wattageblokken hielden de benen scherp, en dat was nodig. De omstandigheden hier zijn onverbiddelijk, maar tegelijk ook magisch. Hier voel je wat de Ironman écht betekent: kracht, doorzettingsvermogen en pure focus.

Na het fietsen volgde nog een training in de oceaan. De prachtige, heldere zee leek uitnodigend, maar bleek verraderlijk zwaar.
De hoge zoutconcentratie en de warmte zorgden voor extra wrijving aan mijn pak, wat leidde tot lichte irritatie en brandwonden ter hoogte van mijn schouders en rug. Geen prettig gevoel, maar het hoort erbij. De oceaan is hier even onvoorspelbaar als indrukwekkend.
En ondanks de pijn weet ik: ik kan dit.

Dag 6 – Rust, koffie & Kona-vibes

Na deze intensieve dagen schakelen we nu over op taper-modus: minder volume, meer herstel en oog voor details.
Er staan nog een paar korte sessies gepland om fiets, voeding en zwemmen tot in de puntjes af te werken.

De dag begon met een nuchtere vetloop van 8 km, gevolgd door een portie mentale rust. We bezochten de Heavenly Coffee Farm en ontdekten de natuurpracht van Pu‘uhonua o Honaunau National Historical Park en Kahalu‘u Beach Park.

Geen wattages of hartslagen. Gewoon even ademhalen, genieten en landen.
We sloten de dag af met een movie night, voeten omhoog, hoofd leeg, klaar voor de laatste rechte lijn richting wedstrijddag.

Leven in Kona – een totaal ander ritme

Het leven hier in Kona is… anders.
De dagen beginnen hier vroeg. Rond 6 uur ’s ochtends bruist de stad al van leven, lopers, fietsers en surfers vullen de straten. Maar net zo snel als de zon opkomt, verdwijnt ze ook weer. Tegen 18 uur gaat de zon onder en valt het eiland stil.

We zijn elke ochtend vroeg wakker, maar tegen zonsondergang zijn we volledig leeg. De nachten zijn nog wat onrustig  (vermoedelijk door de warmte en de acclimatisatie) maar elke dag gaat het iets beter.

De voorbije dagen hebben we gevoeld wat Kona écht is: zon, wind, lava, ritme, respect voor de natuur én de sport.
De zware trainingen zitten erop, het plan staat op punt, nu is het tijd om te vertrouwen, te rusten en klaar te zijn voor dat iconische startschot.

💛 The dream is no longer far away. It’s right here, waiting for us in Kailua-Kona.